Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de ontvangst van de koopsom voor de levering van onroerend goed op een derdengeldenrekening van de notaris voor de BTW kwalificeert als een ontvangen vergoeding, omdat belanghebbende dat bedrag kon aanwenden voor een garantstelling.

In de memorie van toelichting van het Belastingplan 2023 gaat staatssecretaris Van Rij van Financiën in op de (bij)effecten van de voorgenomen verdere verlaging van de zelfstandigenaftrek. Dit schrijft de bewindsman aan de Tweede Kamer naar aanleiding van vragen van het Kamerlid Van der Plas (BBB) tijdens het plenair debat over het coronaherstelfonds.

Rechtbank Gelderland oordeelt dat X bv, Y bv en Z bv geen fiscale eenheid BTW vormen, omdat geen sprake is van financiële verwevenheid.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X bij de aangifte BPM van de geïmporteerde auto moet uitgaan van de waarde van de auto in herstelde staat en bovendien zonder rekening te houden met het schadeverleden en ten onrechte aangifte heeft gedaan naar de waarde in beschadigde staat.

De Hoge Raad oordeelt dat de burgerlijke rechter de ontvanger slechts kan verplichten tot ambtshalve vermindering van betekeningskosten als de beschikking waarbij deze kosten in rekening zijn gebracht onmiskenbaar onjuist is.

Op 24 mei 2022 vergadert de Ecofin Raad weer over het EU-richtlijnvoorstel Pijler 2. Het Franse voorzitterschap streeft ernaar om een akkoord te bereiken over het richtlijnvoorstel. Pijler 2 voorziet in een minimumbelastingniveau voor multinationals in de EU. Minister Kaag van Financiën heeft de geannoteerde agenda van de Ecofin Raad van 24 mei 2022 naar de Tweede Kamer gestuurd.

Hof Amsterdam oordeelt dat X geen belang heeft bij het hoger beroep. Hetgeen door haar is aangevoerd kan haar niet in een betere positie brengen. Het hof verklaart het beroep van X dan ook niet-ontvankelijk.

Hof Amsterdam oordeelt dat het aannemelijk is dat de dienstverlening van B bv, gezien vanuit het gezichtspunt van haar klanten, hoofdzakelijk bestaat uit het exploiteren van onroerende zaken en dat haar overige prestaties aan die verhuur ondergeschikt zijn. Er is voldaan aan de doeleis.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat art. 131 Waterschapswet niet is geschonden omdat de heffingsambtenaar uitspraak op bezwaar doet op het moment dat de WOZ-beschikking van X bv al onherroepelijk vaststaat.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X niet voldoet aan de verzwaarde bewijslast dat zijn inkomen te hoog is vastgesteld. De overgelegde facturen tonen niet overtuigend aan dat hij voldoet aan het urencriterium en de zakelijke auto- en transportkosten heeft gemaakt.

Hof 's-Hertogenbosch bevestigt dat de redelijke behandeltermijn eindigt op het moment de inspecteur geheel tegemoet is gekomen aan het bezwaar. De immateriële schadevergoeding is daarom juist berekend door de rechtbank.

Rechtbank Rotterdam oordeelt dat de uitspraak op het WOZ-bezwaar een zorgvuldigheids- en motiveringsgebrek bevat, maar passeert dit gebrek omdat X geen nadeel ondervindt.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de rechtbank ten onrechte geen beslissing heeft genomen over de wettelijke rente met betrekking tot een immateriële schadevergoeding.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat sprake is van kwade trouw. Volgens het hof wist X ten tijde van het doen van de IB-aangifte 2011 dat de onroerende zaken voor een veel te lage prijs waren overgedragen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.