Belanghebbende, X, woont sinds eind 1999 in Costa Rica en geniet een wachtgelduitkering van het Ministerie van Defensie. Hij heeft twee kinderen die in Nederland wonen. In Costa Rica beschikt X over een eigen woning die is gefinancierd met een hypothecaire lening bij een Nederlandse bank. X heeft zijn jongste dochter voor een bedrag van € 1980 ondersteund in het levensonderhoud. Bij een Nederlandse verzekeraar heeft X een lijfrenteverzekering afgesloten waarvoor hij premie heeft betaald. In zijn aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen over het jaar 2005 hebben X en zijn echtgenote gekozen voor toepassing van de regels zoals die gelden voor binnenlandse belastingplichtigen. In de aangifte zijn op de wachtgelduitkering uitgaven voor het levensonderhoud van de dochter, de kosten in verband met de eigen woning en de premie voor de lijfrenteverzekering in aftrek gebracht. De inspecteur heeft de aftrekposten niet geaccepteerd. In geschil is of X mag kiezen voor toepassing van de regels van de Wet IB 2001 voor binnenlandse belastingplichtigen als bedoeld in artikel 2.5, eerst lid, Wet IB 2001. De rechtbank en het hof beslissen dat X niet in aanmerking komt voor deze keuzeregeling. X komt in cassatie. Advocaat-Generaal (A-G) Niessen heeft een conclusie uitgebracht.
A-G Niessen adviseert de Hoge Raad het beroep in cassatie van X ongegrond te verklaren omdat Nederland met Costa Rica geen regeling ter voorkoming van dubbele belasting is overeengekomen. Hierdoor voldoet X niet aan de in artikel 2.5, eerste lid Wet IB 2001 gestelde voorwaarde. X bevindt zich voorts rechtens niet in een situatie die overeenkomt met die van buitenlandse belastingplichtigen die wonen in een land warmee Nederland een verdrag heeft gesloten dat voorziet in de uitwisseling van inlichtingen.