Erflaatster heeft in het jaar 2006 percelen cultuurgrond aan een projectontwikkelaar verkocht voor € 1.982.937,50, met onder meer een nabetaling van € 50 per m² bij wijziging van het geldende bestemmingsplan voor woningbouw. In de aangifte ib/pvv voor het jaar 2008 heeft erflaatster niets aangegeven betreffende deze voorwaardelijke vordering genoemd in de leveringsakte. De aanslag is opgelegd overeenkomstig de ingediende aangifte. Tijdens de beoordeling van de aangifte ib/pvv over het jaar 2009 is de inspecteur bekend geworden met deze leveringsakte. Hij laat vervolgens de percelen taxeren om de waarde van de voorwaardelijke vordering te bepalen. Dit leidt tot een correctie van de rendementsgrondslag in box 3. In geschil is de naar aanleiding daarvan opgelegde navorderingsaanslag ib/pvv over het jaar 2008 waartegen belanghebbenden, de erven X, in beroep komen. Rechtbank Zeeland-West-Brabant is van mening dat geen sprake is van een ambtelijk verzuim. Van belang is dat de belastingplichtige voor de overdrachtsbelasting de verkrijger van de grond is, terwijl het hier gaat om de inkomstenbelasting van erflaatster, zijnde de verkoper van de grond. De akte is verstrekt aan de inspecteur die belast is met de door de koper verschuldigde overdrachtsbelasting. Het is de inspecteur dan niet aan te rekenen dat hij bij het opleggen van de aanslag inkomstenbelasting niet over de leveringsakte beschikte. Volgens de rechtbank mocht de inspecteur er redelijkerwijs van uitgaan dat de in de aangifte verstrekte gegevens juist waren. Er is sprake van een nieuw feit dat navordering rechtvaardigt. Volgens de rechtbank hebben beide partijen de door hen voorgestane waarde van de nabetalingsvordering niet aannemelijk gemaakt. De rechtbank bepaalt de waarde in goede justitie. Dit leidt tot vermindering van de navorderingsaanslag. Het beroep is gegrond.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 16
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Inkomstenbelasting
Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant