Werkgevers kunnen in ieder geval tot 1 juli 2021 bestaande vaste reiskostenvergoedingen onbelast vergoeden. Dat schrijft staatssecretaris Vijlbrief van Financiën -Fiscaliteit en Belastingdienst in een brief aan de Tweede Kamer.

Hof Arnhem-Leeuwarden overweegt dat de heffingsambtenaar niet aannemelijk heeft gemaakt dat de brief om het gebrek in de overgelegde machtiging te herstellen daadwerkelijk is verzonden.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat X onvoldoende bewijs en cijfermatige onderbouwing overlegt voor een volledige aftrek van uitgaven voor specifieke zorgkosten. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat de 300 verhuisdozen met in beslag genomen stukken tot de op de zaak betrekking hebbende stukken behoren. Aan het verzuim om deze stukken te overleggen, verbindt het hof echter geen gevolgen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt in afwijking van Rechtbank Den Haag dat bij het bepalen van de WOZ-waarde van de nieuwbouwwoning aangesloten kan worden bij de zakelijk tot stand gekomen vrij-op-naam prijs vermeerderd met de kosten van meerwerk. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.