Belanghebbende, X, sluit na 15 oktober 1990 maar vóór 1 januari 1992 een kapitaalverzekering met lijfrenteclausule af. In strijd met de wet trekt X de premies over de jaren 1990 t/m 1999 af als persoonlijke verplichtingen. De inspecteur legt over de jaren 1994 t/m 1998 navorderingsaanslagen IB/PVV op, waarbij de premieaftrek in die jaren wordt gecorrigeerd. In 2004 koopt X de verzekering af. Met toepassing van de saldomethode geeft X als inkomen aan de afkoopsom verminderd met alle vanaf 1992 betaalde premies. In geschil is of dit is toegestaan voor de jaren waarvan de inspecteur de onterechte premieaftrek niet heeft gecorrigeerd (1992, 1993 en 1999). Hof Arnhem oordeelt dat ook deze premies in aftrek kunnen komen op de te belasten afkoopsom (Hof Arnhem, 24 november 2009, nr. 08/00121, V-N 2010/18.20).
De Hoge Raad is het eens met Hof Arnhem dat X de over de jaren 1992, 1993 en 1999 ten onrechte in aftrek gebrachte (en niet nagevorderde) lijfrentepremies toch in mindering mag brengen op de te belasten afkoopsom. Het hof overwoog dat art. 25 Wet IB 1964 alleen aftrekbare premies uitsluit. Premies zoals die van X, die niet aftrekbaar waren maar wel afgetrokken zijn, kunnen dus wel in mindering komen. Met dezelfde argumentatie heeft het hof volgens de Hoge Raad terecht geoordeeld dat de premies niet kunnen worden belast als negatieve uitgaven voor inkomensvoorzieningen. De premies uit 1992, 1993 en 1999 kunnen - doordat hiervoor geen wettelijk aftrekrecht gold - namelijk niet worden aangemerkt als "betaalde premies die als persoonlijke verplichting in aanmerking konden worden genomen" als bedoeld in art. I, onderdeel T, eerste lid, Invoeringswet Wet IB 2001. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen van de Staatssecretaris van Financiën falen en verwijst hierbij veelvuldig naar de conclusie van A-G Niessen (9 september 2010, V-N 2010/50.11).