Belanghebbende, de heer X, heeft over 2005 tot en met 2010 voor de inkomstenbelasting nihil-aangiften gedaan. In 2010 en 2012 zijn alsnog IB-(navorderings)aanslagen over 2005 tot en met 2010 aan hem opgelegd. Volgens de inspecteur is X namelijk vanaf 2005 eigenaar van diverse panden die grotendeels vrij zijn van hypotheek. Bovendien bezit X diverse auto's. In totaal traceert de inspecteur circa € 1,7 miljoen onverklaarbare uitgaven die X heeft gedaan. De inspecteur vraagt informatie bij X op over hoe hij in zijn levensonderhoud voorziet en hoe de panden en de auto's zijn gefinancierd. X stelt dat het geld voor de panden is geleend van enkele Zweedse en Amerikaanse Roma-organisaties en legt als bewijs leningovereenkomsten over. Deze organisaties zouden geld hebben ingezameld onder leden van over de hele wereld en zouden dit hebben uitgeleend aan X. Volgens de inspecteur zijn de overeenkomsten vals en hij legt daarom een informatiebeschikking op. In geschil is of dat terecht is. Inmiddels zijn X en een aantal familieleden veroordeeld voor het witwassen van geld (zie Rechtbank Oost-Brabant 18 januari 2016, nr. 01/889096-11, ECLI:NL:RBOBR:2016:139).
Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X met de enkele verwijzing naar de leningsovereenkomsten de vragen van de inspecteur onvoldoende heeft beantwoord. Zelfs al zou er vanuit worden gegaan dat het geld inderdaad van Roma-organisaties is geleend, dan nog is niet duidelijk hoe X in zijn levensonderhoud heeft voorzien en uit welke middelen de auto's zijn betaald. X heeft niet voldaan aan zijn inlichtingenverplichting. De informatiebeschikking is dus terecht. Het beroep van X is ongegrond.
Lees ook het thema Informatiebeschikking: stand van zaken.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 52a
Algemene wet inzake rijksbelastingen 47
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Inkomstenbelasting
Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant