De FIOD begint in 2009 een strafrechtelijk onderzoek naar de handel en wandel van belanghebbende, X. X is directeur bij een omroeporganisatie. Uit het onderzoek blijkt dat X zich door producenten zou hebben laten betalen. X heeft de ontvangen bedragen niet in zijn IB-aangiften opgenomen. Voor het jaar 2004 betreft het in totaal een bedrag van € 57.000. De inspecteur legt een IB-navorderingsaanslag op aan X. Hierbij neemt hij een bedrag van € 40.000 aan van H ontvangen bedragen in aanmerking, en € 17.000 van J.
Rechtbank 's-Gravenhage oordeelt dat de inspecteur niet aannemelijk maakt dat X alle bedragen als steekpenningen heeft ontvangen. Ten aanzien van het bedrag van € 17.000 merkt de rechtbank op dat zij de redenatie van de inspecteur niet kan volgen. Het bedrag van € 40.000 heeft volgens de rechtbank deels betrekking op drie televisies, ter waarde van € 11.000 te samen, die X voor zijn werkzaamheden heeft gebruikt. Dit bedrag is volgens de rechtbank ook niet aan te merken als een door X genoten beloning. Voor het restant (€ 29.000) geldt volgens de rechtbank dat de inspecteur dit wel terecht heeft bijgeteld. X heeft namelijk niet ontkend dat hij dit bedrag onder zich heeft gehad en hij maakt volgens de rechtbank niet aannemelijk dat het geld is aangewend voor uitgaven die buiten zijn privésfeer liggen. De rechtbank vermindert de navorderingsaanslag.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.81