Eiseres, X, is eigenaar van sport- en recreatiecentrum bestaande uit een zwembad, een overdekte ijshal, een buitenschaatsbaan, een skeeler- en wielerbaan, sporthallen en een horecagelegenheid. Voor de verontreinigingsheffing en zuiveringsheffing is X een zogeheten tabelbedrijf, dat wil zeggen dat het aantal vervuilingseenheden wordt bepaald via het ingenomen water. X stelt dat het Waterschap Roer en Overmaas ten onrechte het ingenomen water dat door onvoorziene omstandigheden niet op de riolering is geloosd, niet op de hoeveelheid ingenomen water in mindering heeft gebracht.
Rechtbank Roermond oordeelt dat de wettelijke regelingen voor tabelbedrijven er niet in voorzien dat de hoeveelheid ingenomen water wordt verminderd met de hoeveelheid ingenomen, maar niet geloosd water. Een dergelijke vermindering volgt ook niet uit doel en strekking en is bovendien in strijd met het forfaitaire karakter van de regeling, aldus de rechtbank. Verder overweegt de rechtbank dat het feit dat er sprake is van één bedrijfsruimte niet betekent dat het complex voor de heffing van de verontreinigingsheffing en de zuiveringsheffing als één ondeelbaar geheel moet worden gezien. Het waterschap mocht het complex dan ook onderverdelen in de onderdelen ijsbanen (klasse 1); de zwem- en badinrichtingen (klasse 4) en overige onderdelen, waartoe de horecagelegenheid en de sporthallen behoren (klasse 8). De bezwaren die X heeft geuit tegen de klassenindeling kunnen in de onderhavige beroepsprocedure niet aan de orde komen. Op grond van art. 4 van het Besluit vervuilingswaarde ingenomen water dient de heffingsplichtige hiertoe een aanvraag in te dienen om op zijn kosten aan de hand van meting, bemonstering en analyse de vervuilingswaarde per m³ ingenomen water vast te laten stellen. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond