Belanghebbende, X, exploiteert een akkerbouwbedrijf. In 1978 verkrijgt X het erfpachtrecht op een stuk landbouwgrond. In september 1999 verkrijgt X de blote eigendom van de landbouwgrond voor € 462 856, zijnde 60% van de getaxeerde vrij te aanvaarden waarde van de volle eigendom. Vervolgens verkoopt X de grond hetzelfde jaar door voor een bedrag van € 852 330 (€ 27 227 per ha). De inspecteur rekent het verschil tussen de aankoopprijs van de blote eigendom en de verkoopprijs van de volle eigendom volledig tot de winst van X.
Hof Leeuwarden (MK I, 29 maart 2011, 10/00098) oordeelt dat de inspecteur het voordeel behaald bij de aankoop van de blote eigendom terecht tot de winst heeft gerekend en daarop terecht niet de landbouwvrijstelling heeft toegepast. Het voordeel dat X bij het verkrijgen van het erfpachtrecht heeft behaald, is door de inspecteur terecht in de heffing betrokken. Dit voordeel bestaat uit de waarde van het recht op het moment dat X de blote eigendom van de grond heeft verworven (€ 3348). Eveneens tot de winst behoort het verschil tussen de theoretische waardedruk van het erfpachtrecht en de tussen partijen niet in geschil zijnde waarde van het erfpachtrecht op het moment dat de blote eigendom is verworven. X, die stelt dat de landbouwvrijstelling van toepassing is, heeft niet aannemelijk gemaakt dat aan de voorwaarden hiervoor is voldaan. Ten slotte behoort tot de winst het verschil tussen de gerealiseerde verkoopprijs aan derden en de voor de aankoop van de blote eigendom getaxeerde waarde van de landbouwgrond. Conclusie is dat het hoger beroep van X ongegrond is. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).