In november vorig jaar sloten Nederland en België een overeenkomst over de interpretatie van het bestaan van een 'thuiswerkplek/vaste inrichting' bij grensarbeiders. De overeenkomst zou volgens fiscalist Armand Lahaije van de werkgeversvereniging AWVN houvast moeten bieden aan werkgevers maar er zit toch een addertje onder het gras. "Voor échte zekerheid is een circulaire van het Belgische ministerie van Financiën noodzakelijk."
De Nederlandse en Belgische autoriteiten hebben vorig jaar een overeenkomst gesloten over de interpretatie van het begrip vaste inrichting bij thuiswerkende werknemers. De overeenkomst is bedoeld om werkgevers in Nederland en België duidelijkheid te bieden over de elementen die in het bijzonder van belang zijn bij de beoordeling of het thuiswerken van werknemers in hun woonland niet tot een vaste inrichting leidt.
Volgens Lahaije biedt de overeenkomst tot op bepaalde hoogte houvast. Op basis van de praktische regeling is er immers geen sprake van een vaste inrichting als een werknemer niet meer dan 50 procent thuiswerkt. Maar net als Nederland kent België wettelijke ficties. Eén van de ficties betreft de aanwezigheid van een Belgische inrichting als een Nederlandse werkgever een werknemer meer dan 30 dagen per jaar laat thuiswerken. De Nederlandse werkgever kan daardoor met omvangrijke Belgische fiscale en administratieve verplichtingen worden geconfronteerd wanneer de werkgever werknemers, die in België wonen, laat thuiswerken, zelfs als door toepassing van de overeenkomst van een échte vaste inrichting geen sprake is.
In het vakblad over grensoverschrijdend werken, Over de Grens, betoogt Lahaije dat als België vasthoudt aan het vervullen van die plichten vanwege de aanwezigheid van een Belgische inrichting, de Nederlandse werkgever alsnog in onzekerheid blijft. "Voor écht ongestoorde nachtrust van de werkgever is een circulaire van het Belgische ministerie van Financiën noodzakelijk", concludeert de fiscalist in zijn artikel (pdf).
Bron: AWVN
Informatiesoort: Nieuws
Rubriek: Internationaal belastingrecht