Belanghebbende, X, werkt als Rijnvarende op een binnenvaartschip van haar echtgenoot. Zij is in loondienst bij het Liechtensteinse A. In haar IB-aangifte 2013 verzoekt X om premievrijstelling en aftrek ter voorkoming van dubbele belasting. De inspecteur honoreert dit verzoek niet, omdat X, ook na een herhaald verzoek daartoe, geen Liechtensteinse A1-verklaring overlegt. Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X recht heeft op vrijstelling van de PVV-heffing, omdat zowel Nederland als Liechtenstein geen A1-verklaring heeft afgegeven en X (feitelijk) sociale verzekeringspremies in Liechtenstein heeft betaald. De rechtbank kent een immateriële schadevergoeding van € 500 toe aan X en een proceskostenvergoeding van € 1311. In hoger beroep, in mei 2021, overlegt X alsnog de uit 2013 stammende Liechtensteinse A1-verklaring. De inspecteur concludeert ter zitting dat X recht heeft op de premievrijstelling. In geschil is alleen nog de proceskostenvergoeding.
Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat X voor het hoger beroep geen recht heeft op vergoeding van proceskosten. De noodzaak tot het instellen van het hoger beroep door de inspecteur vloeide namelijk uitsluitend voort uit de handelwijze van X. Voor de beroepsprocedure heeft X volgens het hof alleen maar recht op een immateriële schadevergoeding in verband met een geslaagd beroep op de termijnoverschrijding. Hierbij hoort een wegingsfactor voor het gewicht van de zaak van 0,5. Het hof verlaagt de proceskostenvergoeding voor de beroepsprocedure daarom naar € 747. Voor de bezwaarprocedure heeft X geen recht op een proceskostenvergoeding, omdat geen sprake is van een aan de inspecteur te wijten onrechtmatigheid als gevolg waarvan de aanslag is verminderd.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 7:15
Algemene wet bestuursrecht 8:75
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Fiscaal bestuurs(proces)recht
Instantie: Hof 's-Hertogenbosch
Editie: 28 juli