Belanghebbende, X, ontvangt navorderingsaanslagen IB/PVV 1995, VB 1996 en een navorderingsaanslag IB 2002 met boeten van 100% omdat hij volgens de inspecteur een bankrekening bij Van Lanschot in Luxemburg heeft aangehouden. X ontkent die ooit te hebben aangehouden. De inspecteur overlegt bij rechtbank Haarlem de op de zaak betrekking hebbende stukken en doet daarbij een beroep op artikel 8:29 Awb. De geheimhoudingskamer beslist dat de beperkte kennisname van een deel van de stukken gerechtvaardigd is. Dat geldt volgens de geheimhoudingskamer echter niet voor de rekeningstandenlijsten. Die hoeven niet integraal aan X te worden overgelegd, maar X moet wel op de zitting kortstondig inzage krijgen in de ongeanonimiseerde rekeningstandenlijsten om de echtheid te kunnen controleren. De inspecteur wil daar echter niet aan mee werken.
Rechtbank Haarlem oordeelt dat door deze opstelling van de inspecteur, hij zowel aan X als aan de rechtbank de mogelijkheid ontneemt om de authenticiteit en de betrouwbaarheid van de rekeningstandenlijsten te controleren en te beoordelen. Hierdoor is de authenticiteit en betrouwbaarheid van de lijsten niet komen vast te staan, aldus de rechtbank. Dit betekent dat niet van de juistheid van de daarop vermelde gegevens kan worden uitgegaan. De kopieën van de rekeningstandenlijsten voor zover die zijn verstrekt en waarbij de naam van X op twee pagina's voorkomt, zijn dus niet bruikbaar ter onderbouwing van de opgelegde navorderingsaanslagen. Aangezien de inspecteur geen verder bewijs aanvoert, heeft hij het van hem te verlangen bewijs niet geleverd en vernietigt de rechtbank de navorderingsaanslagen.