Belanghebbende (X bv) doet – in opdracht van de importeur – in de periode 18 mei 2002 tot en met 29 januari 2003 aangiften voor het vrije verkeer voor tuinpaviljoens en partytenten. Naar aanleiding van een onderzoek wordt aan belanghebbende op 28 april 2005 een – zeer summiere – utb van douanerechten van € 10.760,02 uitgereikt. Na twee weken ontvangt belanghebbende een controlerapport waaruit is af te leiden dat de douanerechten worden nagevorderd omdat de inspecteur van mening is dat de paviljoens onder een andere postonderverdeling vallen dan waar belanghebbende ze had ondergebracht. Rechtbank Haarlem oordeelt dat de inspecteur niet zodanig in strijd met het CDW heeft gehandeld dat moet worden geconcludeerd dat de utb in strijd met het recht is opgelegd, omdat niet is gebleken dat belanghebbende ernstig in haar verdedigingsbelangen is benadeeld. Hof Amsterdam leidt uit het Sopropé-arrest van het Hof van Justitie EG (HvJ EG) af dat het beginsel van eerbiediging van de rechten van verdediging weliswaar zijn geschonden, maar dat dit niet leidt tot vernietiging van de utb, omdat belanghebbende haar zienswijze zowel in bezwaar als beroep schriftelijk uiteen heeft kunnen zetten.
Advocaat-Generaal (A-G) Van Hilten concludeert tot het stellen van prejudiciële vragen aan het HvJ EU. Volgens de A-G blijkt uit het Sopropé-arrest dat belanghebbende voorafgaand aan het nemen van een bezwarend besluit de gelegenheid moet hebben om haar standpunt kenbaar te maken. Dit houdt volgens de A-G dan in dat de douane een belanghebbende eerst (gedocumenteerd) moet informeren over een op te leggen utb en hem de gelegenheid moet geven zijn standpunt kenbaar te maken, en dat daarna pas de utb mag worden uitgereikt. Volgens de A-G is echter niet (voldoende) duidelijk wat de gevolgen zijn van het schenden van het verdedigingsbeginsel.