Belanghebbende, X, heeft in de jaren 1985-1994 een viertal stichtingen opgericht, waarvan hij tevens bestuurder is. In de in geding zijnde jaren heeft X geldsommen op de rekeningen van deze stichtingen gestort. Deze geldsommen bestaan uit giften en vanaf 2002 uit bedragen die X had bestemd voor alimentatie aan zijn ex-echtgenote. Deze gereserveerde bedragen zijn niet op een bankrekening ten behoeve van haar of haar erfgenamen overgemaakt. In zijn aangiften inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen over de jaren 2001 tot en met 2005 claimt X aftrek van alimentatie en giftenaftrek. De aanslagen over de jaren 2001 tot en met 2004 zijn zonder onderzoek conform de aangiften vastgesteld. Naar aanleiding van een controle legt de inspecteur navorderingsaanslagen over de jaren 2001 tot en met 2004 op en corrigeert hij de aangifte over het jaar 2005. X en de inspecteur komen uiteindelijk in hoger beroep. In geschil is onder andere of aftrek van betaalde alimentatie en van gedane giften door de inspecteur terecht wordt geweigerd.
Hof 's-Gravenhage (MK I, 22 juni 2010, BK-09/00464 t/m BK-09/00467 en BK-09/00553 t/m BK-09/00558) overweegt dat de in het jaar 2005 verkregen informatie een nieuw feit vormt dat grond oplevert de te weinig geheven belasting na te vorderen. Vervolgens overweegt het hof dat X geen recht heeft op aftrek van alimentatie omdat X in de betreffende jaren geen betalingen aan zijn ex-echtgenote heeft gedaan, maar bedragen heeft gereserveerd voor het geval de ex-echtgenote later alsnog betaling van alimentatie zou vorderen. Een dergelijke reservering kwalificeert niet als een betaling aan de ex-echtgenote. De giftenaftrek is ook terecht door de inspecteur geweigerd omdat drie stichtingen geen ANBI's zijn. De giften aan de vierde stichting komen wél voor giftenaftrek in aanmerking maar vallen, met uitzondering van het jaar 2003, onder de giftendrempel. Het hoger beroep van X en van de inspecteur is gegrond.
De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).