Belanghebbende, X, werkt, naast zijn baan in loondienst, vijf à tien uur per week voor een (inmiddels failliete) aanbieder van telefonie, internet, digitale televisie, energie en het onderhoud van verwarmingsketels. Dit bedrijf is een zogeheten multilevel marketing organisatie, hetgeen betekent dat (in dit geval) diensten worden aangeboden via distributeurs die op hun beurt andere (sub)distributeurs probeerden te werven. De activiteiten buiten loondienst hebben bij X in 2012 tot een positief resultaat van € 10.564 geleid.
Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de activiteiten van X een bron van inkomen vormen. De stelling van X dat het variabele deel van zijn inkomsten een speculatief karakter had, volgt de rechtbank niet. Nu X de desbetreffende variabele inkomsten verkreeg als binnen zijn netwerk verbruik door klanten plaatsvond dan wel door hemzelf of zijn (sub)distributeurs bepaalde targets werden behaald, waren deze inkomsten redelijkerwijs te verwachten. De activiteiten vormen derhalve naar het oordeel van de rechtbank een bron van inkomen. Het beroep van X is ongegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.2