Belanghebbende, X, verzoekt bij de gemeente Rotterdam om kwijtschelding van de gemeentelijke belastingen over de jaren 2013 en 2014. Als de gemeente dit verzoek afwijst, vraagt X informatie op over zijn kwijtscheldingsverzoek. De gemeente wijst dit verzoek slechts gedeeltelijk toe. Rechtbank Rotterdam verklaart het beroep van X wegens een motiveringsgebrek in de beslissing op bezwaar gegrond, maar laat de rechtsgevolgen in stand.
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de gemeente terecht heeft geweigerd informatie over het kwijtscheldingsverzoek van X openbaar te maken. Omdat het om belastinggegevens gaat, wordt de Wet openbaarheid van bestuur hier opzij gezet door de fiscale geheimhoudingsbepaling van art. 67 AWR (zie ABRvS 14 april 2010, AB 2016/243). Of op grond van deze bepaling de gemeente de informatie kon verstrekken, staat niet ter beoordeling van de bestuursrechter. Hierover kan uitsluitend een vordering bij de burgerlijke rechter worden ingesteld. De afdeling oordeelt verder dat de rechtbank X ten onrechte een proceskostenvergoeding heeft toegekend. De rechtsbijstand van de gemachtigde van X heeft volgens de afdeling namelijk geen beroepsmatig karakter. Ten slotte oordeelt de afdeling dat de reactie van X op het hoger beroep van de gemeente niet kan worden aangemerkt als een incidenteel hoger beroep. De afdeling verklaart het hoger beroep van X ongegrond en het hoger beroep van de gemeente gegrond.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 67
Algemene wet bestuursrecht 8:75
Algemene wet bestuursrecht 8:110
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting
Instantie: Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State