Belanghebbende, X, ontvangt een dwangbevel wegens het niet tijdig betalen van een terugvorderingsbeschikking kinderopvangtoeslag 2010. Daarbij zijn betekeningskosten van € 1.201 in rekening gebracht. De inspecteur verklaart het bezwaar van X – tegen de kosten van het dwangbevel – gegrond en vermindert de kosten van het dwangbevel tot nihil. Echter, hij wijst het verzoek van X om een dwangsom af. In geschil is of de inspecteur terecht heeft geoordeeld dat X geen aanspraak kan maken op een dwangsom.
Rechtbank Gelderland beslist dat de inspecteur terecht het verzoek om een dwangsom heeft afgewezen. Aangezien het dwangbevel door de Belastingdienst/Toeslagen is betekend en het dwangbevel betrekking heeft op een terugvordering kinderopvangtoeslag, is de dwangsomregeling niet van toepassing. Onder het begrip ‘terugvorderen’ vallen alle handelingen die nodig zijn voor de terugvordering van toeslagen, dus ook uitvaardigen van dwangbevelen. Het beroep van X is ongegrond.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 4:17
Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen 32
Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen 12
Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen 11
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Toeslagen en zorgverzekeringswet, Fiscaal bestuurs(proces)recht
Instantie: Rechtbank Gelderland
Editie: 17 januari