De heer X doet in april 2011 BPM-aangifte ter zake van de registratie van een personenauto. Uiteindelijk voldoet X na naheffing in totaal € 1.508 aan BPM. Naar aanleiding van HR 2 maart 2012, nr. 11/00785 (V-N 2012/14.19) is op de naheffingsaanslag een teruggaaf verleend van € 105 en is ter zake van de voldoening op aangifte een teruggaaf verleend van € 114. Er is in totaal € 2 aan heffingsrente vergoed en de bezwaarkostenvergoeding is in totaal € 109 (2 x € 54,50). In geschil is thans nog slechts de heffingsrente en de bezwaarkostenvergoeding.
Rechtbank Den Haag oordeelt dat de regeling van de heffingsrente bij teruggaaf van BPM in strijd is met het EU-recht (zie HvJ EU 18 april 2013, nr. C-565/11, zaak Irimie). Er moet namelijk bij in strijd met het EU-recht geïnde belasting rente worden vergoed vanaf de datum van de onverschuldigde betaling. De heffingsrente is ten onrechte vergoed over het tijdvak dat begint drie maanden na het einde van het kalenderjaar waarop de teruggaaf betrekking heeft. Ten aanzien van de kostenvergoeding oordeelt de rechtbank dat de inspecteur de naheffingsaanslag heeft kunnen en mogen opleggen, zodat geen sprake is van een beschikking die in procedure geen stand zou houden. X claimt dus vergeefs vergoeding van de werkelijke kosten. Aangezien de gemachtigde een grote hoeveelheid samenhangende bezwaarschriften heeft ingediend, is de forfaitaire bezwaarkostenvergoeding terecht vastgesteld op € 54,50 per procedure. Het beroep is slechts gegrond met betrekking tot de heffingsrente. X krijgt hierdoor een proceskostenvergoeding van € 944.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 30f
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Europees belastingrecht, Belastingheffing van motorrijtuigen
Instantie: Rechtbank Den Haag
Editie: 18 december