De Belastingdienst/Toeslagen betekent dwangbevelen tot betaling van een terugvorderingsbeschikking kinderopvangtoeslag 2008 en 2009 aan X. X is het hier niet mee eens. In hoger beroep voert X allerlei formele verweren aan. Zo stelt zij dat de dwangbevelen, en daarmee de daarin opgenomen kostenbeschikkingen, door een niet daartoe bevoegde functionaris zijn uitgevaardigd. Verder stelt zij dat ze nietig zijn omdat ze niet zijn ondertekend en dat zij niet in gebreke is gebleven bij het betalen.

Hof Amsterdam oordeelt dat de kostenbeschikkingen bevoegdelijk zijn genomen namens de Belastingdienst/Toeslagen. Het mandaatbesluit is namelijk niet zo onduidelijk dat dit de conclusie rechtvaardigt dat sprake is van een schending van de rechtszekerheid én dat op grond hiervan de kostenbeschikkingen moeten worden vernietigd. Het hof overweegt daarbij dat door middel van het mandaatbesluit rechtsgeldig mandaat is verleend aan de daarin vermelde landelijk directeuren tot het terugvorderen van de toeslagen. Verder vormt het ontbreken van een ondertekening volgens het hof geen reden om aan te nemen dat de dwangbevelen niet rechtsgeldig door de daartoe namens de Belastingdienst/Toeslagen bevoegde ontvanger zijn genomen. Ten aanzien van de stelling van X dat zij niet in gebreke is gebleven bij het betalen, wijst het hof er op dat X zich met deze klacht tot de civiele rechter moet wenden. Het hoger beroep van X is slechts gegrond omdat de bezwaren ten onrechte niet-ontvankelijk zijn verklaard. Voor het overige is het beroep ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen 32