De Hoge Raad oordeelt dat de inspecteur bij het opvragen van informatie ex. art. 47 AWR gebonden is aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Een informatiebeschikking kan niet in stand blijven als het evenredigheidsbeginsel is geschonden.

De Hoge Raad oordeelt dat de gemeente door zelf de WOZ-beschikking voor een eigen civielrechtelijk belang te gebruiken ten opzichte van mevrouw X, die tegen de beschikking niet eerder bezwaar en beroep heeft kunnen instellen, zich niet kan beroepen op termijnoverschrijding van X.

De Hoge Raad oordeelt dat de verplichting om mee te werken aan een informatieverzoek ook geldt als nog niet 100% zeker is dat aan de voorwaarden voor navordering is voldaan.

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt vast dat de definitieve aanslag IB/PVV geautomatiseerd is opgelegd zonder de reactie van X op het informatieverzoek af te wachten. Dit is volgens de rechtbank een kenbare fout die hersteld kan worden met een navordering als daardoor te weinig belasting is geheven.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat het in rekening brengen van belastingrente niet in strijd is met art. 1 EP EVRM. De inspecteur berekent de in rekening gebrachte belastingrente namelijk overeenkomstig de geldende wet- en regelgeving.

Hof ’s-Hertogenbosch verwerpt het beroep van X op het gezag van gewijsde, omdat elke belastingaanslag op zichzelf moet worden beschouwd.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat de handel in cryptovaluta door X vanaf 2014 een werkzaamheid in box 1 vormt die normaal vermogensbeheer te boven gaat, maar vernietigt vergrijpboeten wegens een pleitbaar standpunt.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat de rechtbank ten onrechte het dictum van de uitspraak op bezwaar heeft gecorrigeerd, omdat deze correctie geen redelijk belang van X BV kan dienen. De proceskostenveroordeling en vergoeding van het griffierecht worden vernietigd.