V is in België tot 30 september 2007 werkzaam als advocaat. Het advocatenkantoor waarvoor hij werkt, wordt op 30 september 2007 vereffend. V wordt vervolgens als een van de vereffenaars van het kantoor aangesteld. V gaat per 1 oktober 2007 werken voor een in Luxemburg gevestigde vennootschap. Naar aanleiding van een onderzoek van het Belgische Rijksinstituut voor de sociale verzekeringen der zelfstandigen wordt V vanaf 1 oktober 2007 aangemerkt als verzekeringsplichtige in bijberoep voor de inkomsten die hij in 2008, 2009 en 2010 heeft ontvangen als vereffenaar. V moet daarom € 35.000 aan sociale bijdragen en verhogingen betalen. X is het daar niet mee eens. Hij is van mening dat hij alleen in Luxemburg verzekeringsplichtig is, en niet ook nog in België. België beroept zich op de overgangsbepaling uit EG-verordening nr. 883/2004 (art. 87 lid 8), die dubbele verzekeringsplicht toestaat. De Belgische rechter stelt prejudiciële vragen in deze zaak.
Advocaat-generaal Pitruzzella concludeert dat V alleen in Luxemburg verzekeringsplichtig is. Volgens de A-G is de overgangsregeling van EG-verordening nr. 883/2004, waarbij verzekeringsplicht in twee lidstaten mogelijk is, namelijk niet van toepassing. De A-G wijst er daarbij op dat met de invoering van EG-verordening nr. 883/2004 is beoogd om een einde te maken aan de dubbele verzekeringsplicht. Hierbij merkt de A-G op dat de overgangsbepaling is bedoeld voor situaties waarbij een verzekeringsplichtige die onderworpen is aan de wetgeving van de ene lidstaat, overgaat naar een situatie waarin hij onderworpen is aan de wetgeving van een andere lidstaat. Ten aanzien van V geldt echter dat hij onderworpen was aan de wetgeving van twee lidstaten. Na de inwerkingtreding van EG-verordening nr. 883/2004 blijft ten aanzien van V dan ook maar slechts één van beide wetgevingen van toepassing.
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Europees belastingrecht, Premieheffing
Instantie: Hof van Justitie van de Europese Unie
Editie: 1 maart