De Hoge Raad oordeelt dat het forfaitaire rendement ook heeft te gelden als X geen voordelen in geld uit het appartement trekt. Voor het begrip ‘exploitatie’ wordt verwezen naar het betreffende commentaar bij het OESO-modelverdrag.

De Hoge Raad oordeelt dat de auto niet voorkomt in de door X gehanteerde koerslijst of in een andere algemeen toegepaste koerslijst, zodat op de toegepaste koerslijstwaarde wel een correctie voor het vervangen van de afwijkende onderdelen mag plaatsvinden.

De Hoge Raad spreekt zich opnieuw uit over de afbakening tussen woningen en niet-woningen in de OZB en de woondelenvrijstelling voor de gebruikersbelasting.

De Hoge Raad oordeelt dat X recht heeft op een vrijstelling ter hoogte van de vrije ruimte van de werkkostenregeling van het door haar van A S.a.r.l. genoten loon. In de jaren 2013 en 2014 was dat 1,5%.

De Hoge Raad oordeelt dat X een vorm van eigendom moet bezitten om voor de scheidingsregeling in aanmerking te komen. Volgt verwijzing voor de nog niet behandelde vragen: is X economisch eigenaar en is de niet-aftrekbare rente eventueel aftrekbaar als onderhoudsverplichting?

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X niet voldoet aan de verzwaarde bewijslast dat zijn inkomen te hoog is vastgesteld. De overgelegde facturen tonen niet overtuigend aan dat hij voldoet aan het urencriterium en de zakelijke auto- en transportkosten heeft gemaakt.

Hof 's-Hertogenbosch bevestigt dat de redelijke behandeltermijn eindigt op het moment de inspecteur geheel tegemoet is gekomen aan het bezwaar. De immateriële schadevergoeding is daarom juist berekend door de rechtbank.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de rechtbank ten onrechte geen beslissing heeft genomen over de wettelijke rente met betrekking tot een immateriële schadevergoeding.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat sprake is van kwade trouw. Volgens het hof wist X ten tijde van het doen van de IB-aangifte 2011 dat de onroerende zaken voor een veel te lage prijs waren overgedragen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt vast dat de definitieve aanslag IB/PVV geautomatiseerd is opgelegd zonder de reactie van X op het informatieverzoek af te wachten. Dit is volgens de rechtbank een kenbare fout die hersteld kan worden met een navordering als daardoor te weinig belasting is geheven.