Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat de MRB-heffing ten aanzien van de auto met buitenlands kenteken niet in strijd is met het EU-recht. Mogelijk incidenteel gebruik is alleen van belang voor de BPM.

De Minister van Financiën heeft het wetsvoorstel dat strekt tot implementatie van de verplichting tot het bijhouden en centraal registreren van informatie over de uiteindelijk belanghebbende (UBO) van trusts en soortgelijke juridische constructies, naar de Tweede Kamer gestuurd.

Voor zonnepaneelhouders die geen teruggaafbelang hebben en waarin de omzet minder dan € 1800 per jaar is, is binnenkort aanmelding voor de kleineondernemingsregeling niet meer nodig. Dit betekent in de praktijk een vrijwillige registratiedrempel. Dat schrijft staatssecretaris Vijlbrief van Financiën aan de Tweede Kamer.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de inspecteur in het bewijs slaagt dat voor 452 auto’s te weinig BPM is voldaan.

Rechtbank Rotterdam oordeelt dat het beroep dat is ingesteld tegen de aanslag 2019 prematuur is en niet-ontvankelijk is.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant vernietigt de aan X BV opgelegde BPM-naheffingsaanslag voor een Mercedes-Benz X klasse met laadbak. Het is aannemelijk dat de auto op het moment van de registratie al was voorzien van een laadbak en dus al een personenauto was en geen bestelauto.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.