Belanghebbende, X, heeft op 26 november 2006 overeenstemming met C (hierna: koper) bereikt over de verkoop van haar horecaonderneming. Kort voor de beoogde levering in 2007 hebben de koper en de bank, zijnde de bankier van X en de beoogde financier van de koper, X verzocht of de koper een deel van de koopsom voor een korte termijn schuldig kon blijven. Het ging om een bedrag van € 200 000. X heeft hierin toegestemd en de onderneming werd op 19 maart 2007 overgedragen. De koper voldeed vervolgens niet aan zijn betalingsverplichtingen. X en de bank hebben daarop pogingen ondernomen de openstaande bedragen in te vorderen. De koper heeft op 6 juni 2008 een bedrag van € 50 000 op de vordering van X afgelost. Daarna heeft X geen betalingen meer ontvangen. In hoger beroep is in geschil of bij de staking van de onderneming, per 19 maart 2007, de waarde in het economische verkeer van de vordering op de koper lager is dan de nominale waarde van € 200 000. Hof Den Haag overweegt dat de bank kort voor de beoogde overname kennelijk niet bereid bleek de te betalen koopsom volledig te financieren. Daarom is aan X gevraagd gedurende een beperkte periode af te zien van de ontvangst van een bedrag van € 200 000. X liep dus risico met betrekking tot de kredietwaardigheid van de koper. Daarnaast blijkt uit de overeenkomst van geldlening dat X minder sterke zekerheden had dan de bank. Onder deze omstandigheden acht het hof het aannemelijk dat rond de stakingsdatum de waarde in het economische verkeer van de vordering van X op de koper, minder was dan de nominale waarde, temeer omdat de koper al snel na de overname in gebreke is gebleven bij het voldoen aan zijn financiële verplichtingen. Het hof stelt de waarde van de vordering op de koper per de stakingsdatum in goede justitie vast op € 150 000. Dat is 75% van de nominale waarde. Het hoger beroep van X is gegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.8