De overeenkomst die een bezorger sloot met Deliveroo geldt niet als arbeidsovereenkomst – en dus is de man niet in loondienst bij het bezorgbedrijf. Volgens Rechtbank Amsterdam is het duidelijk dat de overeenkomst was bedoeld als zzp-contract. Ook uit de wijze van werken daarna blijkt niet dat er sprake was loondienst.
Op 1 november 2017 kondigt Deliveroo aan bestaande tijdelijke arbeidsovereenkomsten niet meer te verlengen. Het bedrijf bood bezorgers bij het aflopen van hun arbeidscontract aan voortaan als zelfstandige te komen werken. De bezorger in kwestie accepteerde dat zzp-contract, maar verzoekt de rechter te bepalen dat hij nog steeds bij Deliveroo in loondienst is. Bij de vraag of er tussen de bezorger en Deliveroo nog steeds een dienstverband bestond, spelen twee zaken een rol. Allereerst is van belang te weten wat Deliveroo en de bezorger precies hebben afgesproken. Uit de “overeenkomst van opdracht” die zij sloten, blijkt volgens de kantonrechter duidelijk dat het de bedoeling was dat de bezorger als zzp'er zou gaan werken. Daarnaast mag in een zelfstandige werkrelatie tussen opdrachtgever en opdrachtnemer geen gezagsverhouding bestaan: dan zou sprake kunnen zijn van een schijnconstructie. De kantonrechter oordeelt dat die gezagsverhouding er in dit geval niet is. De bezorger kon namelijk zelf beslissen of hij zich aanmeldde voor werk en hij kon bestellingen weigeren. Daarnaast mocht hij in zijn eigen kleren en met een eigen thermobox werken. Ook was het hem toegestaan te werken voor een concurrerende onderneming en mocht hij zich laten vervangen.
De kantonrechter erkent dat het huidige arbeidsrecht niet voorziet in de arbeidsverhoudingen die voortkomen uit de (relatief) nieuwe platformeconomie, maar oordeelt dat de gesloten overeenkomst tussen Deliveroo en bezorger niet zo onredelijk is dat de rechter anders moet beslissen. Het is aan de wetgever om maatregelen te treffen wanneer het niet gewenst is dat dergelijke situaties blijven bestaan.
Bron: Redactie TaxLive