Belanghebbende, X, ontvangt een uitkering van de Sociale Dienst. Hij laat zijn IB-aangiften in het wijkkantoor door een derde invullen. Als X in de rij staat om bij het invullen van zijn IB-aangifte 2005 te worden geholpen, wordt hij aangesproken door A. A stelt hem voor om voor €150 de aangifte te doen. X zou dan een teruggaaf ontvangen van tussen de € 300 en € 5000. X ontvangt uiteindelijk een teruggaaf van € 5000. Naar aanleiding van een anonieme tip stelt de inspecteur een onderzoek in. Uit dit onderzoek blijkt dat er op grote schaal fraude is gepleegd bij het indienen van IB-aangiften, waaronder bij X. De inspecteur legt een IB-navorderingsaanslag 2005 aan X op met een boete van € 2.154.
Hof Amsterdam (MK I, 1 augustus 2013, 11/00833, V-N Vandaag 2013/2096) oordeelt dat de inspecteur terecht een boete van 50% heeft opgelegd. Het hof overweegt daarbij dat X op een aanbod van een onbekende persoon in een wijkkantoor is ingegaan en dat die persoon, zonder dat hij over de ter zake relevante gegevens beschikte, aangaf dat zijn aangifte zou resulteren in een teruggave van (uiteindelijk) € 5.000. Volgens het hof heeft X door zijn handelwijze dan ook willens en wetens de aanmerkelijke kans aanvaard dat te weinig belasting zou worden geheven. Omdat X in een schuldhulptraject zit, vermindert het hof de boete uiteindelijk naar € 1000. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).
Wetsartikelen:
Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst 25
Algemene wet inzake rijksbelastingen 67e