X bv, belanghebbende, oefent een tandartsenpraktijk uit. Binnen haar praktijk is E, die directeur en enig aandeelhouder is van X bv, werkzaam als tandarts. Verder zijn bij X bv enkele tandartsassistentes werkzaam. Bij de bepaling van de hoogte van het loon van E is X bv uitgegaan van de netto-omzet, voor zover die is toe te rekenen aan de tandheelkundige werkzaamheden van E. Daartoe heeft X bv een deel van de omzet toegerekend aan de werkzaamheden van waarnemend tandartsen, mondhygiënistes en tandartsassistentes. Na een boekenonderzoek stelt de inspecteur zich op het standpunt dat het loon van E te laag is. Gevolg zijn de in geschil zijnde naheffingsaanslagen lb/pvv voor de tijdvakken 2006 tot en met 2009 waartegen X bv in beroep komt. Rechtbank 's-Gravenhage overweegt dat geen omzet kan worden toegerekend aan de werkzaamheden van mondhygiënistes omdat X bv niet aannemelijk maakt dat die er zijn geweest. Ook kan er geen omzet worden toegerekend aan werkzaamheden van assistentes, omdat die niet zelfstandig werkzaam zijn en hun prestaties geheel opgaan in die van E. De rechtbank overweegt verder dat gegeven de wijze waarop de inspecteur het gebruikelijk loon heeft afgeleid van de omzet van X bv, nog rekening mag worden gehouden met door X bv betaalde pensioenlasten. De wettelijke bepalingen inzake het gebruikelijk loon en de systematiek van de wet nopen niet tot het bij de vaststelling van het gebruikelijk loon buiten aanmerking laten van bijdragen in de levensloopregeling. Volgens de rechtbank is het door X bv voorgestane loon te laag, maar de naheffingsaanslagen zijn niettemin te hoog vastgesteld. Het door X bv voor het jaar 2006 in aanmerking genomen loon is toereikend. Deze naheffingsaanslag wordt vernietigd. De overige naheffingsaanslagen worden verminderd. De rechtbank verklaart de beroepen gegrond.
Lees ook het thema over Gebruikelijk loon en verzekeringsplicht DGA.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 12a