X bv is eigenaar en exploitant van een stortplaats van chemisch afval in de provincie Zuid-Holland. X bv verschilt met de provincie van mening over de hoogte van de aanslag nazorgheffing 2007. X bv stelt dat de aanslag te hoog is vastgesteld omdat de begrote baten van de heffing de begrote, met de nazorgheffing te financieren kosten overschrijden en dat als gevolg daarvan het voor X bv geldende tarief te hoog is vastgesteld.

Rechtbank 's-Gravenhage oordeelt dat de aan X bv opgelegde aanslag nazorgheffing niet te hoog is en overweegt daarbij als volgt. De aanslag is opgelegd in overeenstemming met verordening en tarieventabel. Bij de vaststelling van het voor X bv geldende tarief is rekening gehouden met het te bereiken doelvermogen van € 2.358.430, zoals dat voor het onderhavige jaar is berekend op grond van het door X bv ingediende nazorgplan dat bij besluit van Gedeputeerde staten in 2003 is vastgesteld en dat onherroepelijk vaststaat. Indien er veronderstellenderwijs van moet worden uitgegaan dat de nazorgheffing als een retributie zou moeten worden beschouwd, dan is naar het oordeel van de rechtbank de opbrengstlimiet niet overschreden. Volgens de rechtbank heeft de provincie voldoende inzicht verschaft in de opbouw van de genoemde ramingen en de informatie verstrekt die met het oog op het wegnemen van de bij X bv levende twijfel over de door haar genoemde onderdelen van de ramingen redelijkerwijs van de provincie verlangd kan worden. Voor een uitsplitsing van de kosten, de opbrengst van de nazorgheffing en de daarover verkregen rentebaten en beleggingsopbrengsten per stortplaats is geen reden. De jaarlijks te betalen heffing dient om binnen een bepaald aantal jaren het vastgestelde doelvermogen te bereiken, waarbij per jaar de heffing aangepast kan worden en is in het onderhavige geval ook aangepast. Het beroep van X bv is ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet belastingen op milieugrondslag 15.45