De overeenkomst tussen Nederland en België met betrekking tot de situatie van de grensarbeiders in de context van de Covid-19-gezondheidscrisis van 30 april 2020 is voor de zevende keer verlengd, nu tot en met 31 december 2021.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep dat de handgeschreven 'pen-aanslag' zonder adres van X rechtsgeldig is. Van hem was namelijk geen woonadres bekend, zodat dit de inspecteur niet kan worden verweten. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt na verwijzing dat de bewijslast moet worden omgekeerd en dat X niet aannemelijk maakt dat de aanslag onjuist is. Het hof stelt daarbij vast dat X in ieder geval in de periode 30 januari - 30 april 2012 een hennepkwekerij heeft gedreven. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat niet uit de wettekst en wetsgeschiedenis volgt dat geen informatiebeschikking mag worden genomen in de bezwaarfase ook al is niet eerder om informatie gevraagd tijdens het nemen van de WOZ-beschikking. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Duitsland en Nederland hebben de afspraken over de toepassing van het belastingverdrag voor grensarbeiders in verband met Covid-19 verlengd tot en met 31 december 2021. De verlenging geldt ook voor de tijdelijke vrijstelling van enkele Duitse socialezekerheidsuitkeringen.

Vervoerskosten die samenhangen met de aanschaf van een farmaceutisch of ‘ander’ hulpmiddel kwalificeren volgens de Kennisgroep niet-winst als uitgaven voor specifieke zorg.

De Kennisgroep Successiewet heeft een vraag beantwoord over wie worden aangemerkt als partners voor de Successiewet in de situatie van een meerrelatie.

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt vast dat de definitieve aanslag IB/PVV geautomatiseerd is opgelegd zonder de reactie van X op het informatieverzoek af te wachten. Dit is volgens de rechtbank een kenbare fout die hersteld kan worden met een navordering als daardoor te weinig belasting is geheven.