X ontvangt van het hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht een aanslag watersysteemheffing gebouwd voor een woning met een waarde van € 390.000. In bezwaar stelt X dat zij niet de eigenaresse is van deze woning, maar uitsluitend van een andere woning met een veel lagere waarde. De heffingsambtenaar wijst het bezwaar af onder verwijzing naar gegevens van het Kadaster waaruit zou blijken dat X wel degelijk (tevens) eigenaresse is van de dure woning. Nadat de heffingsambtenaar in beroep heeft erkend een fout te hebben gemaakt, trekt X haar beroep in. In geschil is de hoogte van de proceskostenvergoeding.
Hof Amsterdam oordeelt dat het hoogheemraadschap bij de raadpleging van het kadaster in de bezwaarfase in verregaande mate onzorgvuldig heeft gehandeld en vindt hierin aanleiding de heffingsambtenaar te veroordelen in de werkelijk door X gemaakte proceskosten van € 1.180. Uit het kadaster blijkt dat X eigenaresse is van een woning die een ander huisnummer heeft met bovendien een aanzienlijk lagere waarde. Door beide verschillen niet op te merken, is er sprake van een bijzondere omstandigheid als bedoeld in art. 2 lid 3 Besluit proceskosten bestuursrecht. Anders dan de rechtbank besluit het hof tot een integrale proceskostenvergoeding voor het beroep in eerste aanleg.
Wetsartikelen:
Besluit proceskosten bestuursrecht 2-3
Algemene wet bestuursrecht 8:75a
Algemene wet bestuursrecht 8:75