Belanghebbende, X, laat een gemachtigde bezwaar maken tegen de WOZ-waarde van haar woning. Na de verlaging van de WOZ-waarde is nog in geschil of de gemeente Stichtse Vecht terecht heeft geweigerd om de kosten van een door de gemachtigde ingeschakelde taxateur te vergoeden. De heffingsambtenaar beroept zich op gemeentelijke beleidsregels die bepalen dat de kosten van een taxatierapport niet vergoed worden.
Rechtbank Utrecht oordeelt dat de bepaling in de gemeentelijke beleidsregels die taxatierapporten categorisch uitsluit van een bezwaarkostenvergoeding in strijd is met art. 7:15 lid 2 Awb. De rechtbank stelt voorop dat de gemeente bij de toepassing van art. 7:15 lid 2 Awb geen discretionaire bevoegdheid is gegeven. De rechtbank heeft dus te beoordelen of de gemeente met de beleidsregel een juiste uitleg heeft gegeven aan het bepaalde dat de kosten worden vergoed die een partij ‘redelijkerwijs heeft moeten maken'. De rechtbank beantwoordt deze vraag ontkennend onder meer omdat het categorisch weigeren van een kostenvergoeding geen ruimte laat voor een redelijkheidstoets. De rechtbank ziet ook in de overige punten die de gemeente naar voren brengt (onder meer over de vermeende partijdigheid van de taxateur) geen reden om X een kostenvergoeding te onthouden. De rechtbank becijfert de vergoeding op € 175 vermeerderd met btw.
Wetsartikelen: