Belanghebbende, X, is eigenaar en gebruiker van een woonboot boven grond die de gemeente Amsterdam in 2005 voor € 1 per m² heeft gekocht van Rijkswaterstaat. In geschil is of de heffingsambtenaar van het stadsdeel waar de boot is gelegen X terecht aanslagen precariobelasting heeft opgelegd voor de jaren 2007 tot en met 2009.
Hof Amsterdam oordeelt dat de grieven en argumenten van X tegen de heffing van precariobelasting niet kunnen leiden tot vernietiging van de aanslagen. X beroept zich op een vrijstelling uit de gemeentelijke verordening precariobelasting die als volgt luidt: ‘de belastingen en rechten worden niet geheven ter zake van: (i.) een voorwerp onder, of boven gemeentegrond dat niet aan het stadsdeel in eigendom is overgedragen, indien en voorzover dat voorwerp bij de overdracht aanwezig was en in verband met de inrichting van het betrokken perceel bezwaarlijk kan worden verwijderd.' De heffingsambtenaar geeft aan dat de bedoeling van de raad met deze bepaling hem niet duidelijk is, maar het hof oordeelt in navolging van de rechtbank dat deze vrijstelling niet van toepassing is. X heeft onvoldoende feiten en omstandigheden aangevoerd waaruit geconcludeerd kan worden dat de woonboot in verband met de inrichting van het perceel bezwaarlijk had kunnen worden verwijderd na de overdracht van de grond door Rijkswaterstaat aan de gemeente. Verder oordeelt het hof dat de tarieven precariobelasting niet willekeurig of onredelijk zijn, ook niet wanneer deze vergeleken worden met de prijs van € 1 die de gemeente voor de grond heeft betaald. De gemeente heeft de aanslagen over 2007 t/m 2009 opgelegd in augustus en september 2009 en is daarmee binnen de wettelijke termijn van drie jaren gebleven. Van strijd met de Universele verklaring van de rechten van de mens is geen sprake.