"Nederland is voorstander van publieke country-by-country reporting. Het openbaar maken van landenrapporten door multinationals, bijvoorbeeld door deze als bijlage op te nemen bij de jaarrekening, kan een effectief middel zijn om fiscale transparantie te bevorderen. Hiermee kan namelijk meer inzicht worden verkregen in de belastingdruk en activiteiten van multinationals en hoe die is verdeeld over verschillende landen."
Dat antwoordt staatssecretaris Vijlbrief van Financiën op kamervragen van Henk Nijboer (PvdA). Nijboer ziet graag dat iedereen kan controleren of bedrijven geen belasting ontwijken. Het openbaar maken van de zogenoemde country-by-country reporting (CbC) kan daar volgens hem een belangrijke bijdrage aan leveren.
Vijlbrief kan niet eenzijdig deze openbaarheid regelen en zal in OESO-verband tot afspraken moeten komen om dit te bereiken. De CbC bestaat sinds 2016 en verplicht multinationale ondernemingen met een omzet vanaf € 750 miljoen tot een gestandaardiseerd belastingrapport. CbC is een onderdeel van het BEPS-project (Base Erosion and Profit Shifting) van de OESO.
Volgens de CbC moet de rapporterende entiteit van de multinationale onderneming jaarlijks een landenrapport aanleveren bij de belastingdienst in het land waarvan deze entiteit fiscaal inwoner is. De rapporterende entiteit is de uiteindelijke moederentiteit, de surrogaatmoederentiteit, of een andere groepsentiteit.
Lees ook het thema Country-by-Country Reporting.
Bron: Redactie TaxLive
Informatiesoort: Nieuws
Rubriek: Vennootschapsbelasting, Internationaal belastingrecht
Carrousel: Carrousel