Hof Den Haag oordeelt dat de inspecteur de vergrijpboete 2015 en verzuimboete 2016 terecht heeft opgelegd omdat X bewust de aanmerkelijke kans aanvaardt dat te weinig belasting wordt geheven door stelselmatig geen aangifte te doen. Wel wordt de vergrijpboete gematigd tot € 25.000 wegens wanverhouding.

Hof Den Haag oordeelt dat X niet voldoet aan zijn bewijslast door geen gegevens over zijn werkzaamheden en inkomen te verstrekken. De inspecteur heeft een redelijke schatting gemaakt van het inkomen en terecht een verzuimboete naar het wettelijk maximum opgelegd aangezien X stelselmatig in verzuim is.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de waardestijging is toe te rekenen aan de gewijzigde bestemming van de grond en niet aan de autonome ontwikkeling van de waarde in het economische verkeer bij voortzetting van de aanwending van de grond in het kader van een landbouwbedrijf.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de inspecteur geen nieuw feit heeft, omdat X de herwaardering en verkoop van de landbouwgrond gewoon in zijn aangiften had vermeld.

Hof Den Haag oordeelt in hoger beroep dat de inspecteur in een latere brief duidelijk maakt dat hij niet naar de fiscale adviezen van X bv vraagt en dat dus in het kader van het derdenonderzoek niet meer informatie wordt opgevraagd dan waartoe hij op grond van het fair play-beginsel bevoegd is. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep dat X niet aannemelijk maakt dat in de strafzaak – bijvoorbeeld door nog af te nemen getuigenverhoren – feiten en omstandigheden naar boven zullen komen die ook van belang kunnen zijn voor de belastingprocedures. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X niet voldoet aan de verzwaarde bewijslast dat zijn inkomen te hoog is vastgesteld. De overgelegde facturen tonen niet overtuigend aan dat hij voldoet aan het urencriterium en de zakelijke auto- en transportkosten heeft gemaakt.

Hof 's-Hertogenbosch bevestigt dat de redelijke behandeltermijn eindigt op het moment de inspecteur geheel tegemoet is gekomen aan het bezwaar. De immateriële schadevergoeding is daarom juist berekend door de rechtbank.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de rechtbank ten onrechte geen beslissing heeft genomen over de wettelijke rente met betrekking tot een immateriële schadevergoeding.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat sprake is van kwade trouw. Volgens het hof wist X ten tijde van het doen van de IB-aangifte 2011 dat de onroerende zaken voor een veel te lage prijs waren overgedragen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt vast dat de definitieve aanslag IB/PVV geautomatiseerd is opgelegd zonder de reactie van X op het informatieverzoek af te wachten. Dit is volgens de rechtbank een kenbare fout die hersteld kan worden met een navordering als daardoor te weinig belasting is geheven.