A-G IJzerman is van mening dat de verplichting van de inspecteur om de gedingstukken te overleggen altijd geldt, ongeacht of bij voorbaat vast staat dat X bv daarmee niet is gebaat en of al bekend is dat zij niet is geschaad in haar belangen als deze niet worden overgelegd.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de facturen van Q aan X geen BTW mogen vermelden, omdat deze BTW op grond van de BTW-verleggingsregeling wordt geheven van de aannemer. Q had dan ook facturen zonder BTW aan X moeten uitreiken, met de vermelding "BTW verlegd". De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt dat X niet te goeder trouw gebruikmaakt van de mogelijkheid om te procederen tegen de informatiebeschikking en alleen procedeert om te traineren. Er is sprake van onredelijk gebruik van procesrecht. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Den Haag beslist dat de inspecteur het te hoge bedrag aan loonheffing dat bij het opleggen van de aanslag is verrekend, mag navorderen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO). X verzoekt om herziening. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

A-G Niessen is van mening dat X zelf een rookgordijn heeft gecreëerd door met enkel de stelling niet in Nederland te wonen de aangiften niet te retourneren. Hierdoor is het aan zijn (voorwaardelijk) opzet toe te rekenen dat geen belasting is geheven. De inspecteur heeft echter niet voortvarend gehandeld, zodat geen verlengde navordering mogelijk is.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de procedure in de hoofdzaak pas eindigt als over alle geschilpunten tussen partijen is beslist. In dit geval is met de uitspraak op bezwaar weliswaar het inhoudelijke geschil beëindigd, maar daarmee is geen einde gekomen aan de hoofdzaak omdat nog verschil van mening bestond over de hoogte van de bezwaarkostenvergoeding. De rechtbank heeft terecht naast de bezwaarfase ook de beroepsfase meegeteld en X een ISV van € 500 toegekend.

Sinds de oprichting van het Combiteam Aanpak Facilitators (CAF) in september 2013 is in 218 gevallen de betrokken belastingadviseur aangemerkt als ‘facilitator’ van mogelijke fraude. Dat antwoordt staatssecretaris Van Rij op Kamervragen van het lid Van der Lee (GroenLinks).

A-G IJzerman is van mening dat de formele benadering van de staatssecretaris op zich correct is, maar dat X bv in materiële zin wel een pleitbaar standpunt heeft. De 50% vergrijpboete van € 117.729 is dus terecht door het hof vernietigd.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.