Belanghebbende, X, is door de ontvanger aansprakelijk gesteld voor door A bv verschuldigde omzetbelasting over de periode 1 januari 2004 tot en met 31 december 2004 en de in verband daarmee verschuldigde heffingsrente, invorderingsrente en kosten. De beschikking is, na daartegen gemaakt bezwaar, door de ontvanger gehandhaafd. De rechtbank heeft het tegen die uitspraak ingestelde beroep ongegrond verklaard. In hoger beroep heeft het hof de uitspraak van de rechtbank vernietigd en het geding verwezen. De rechtbank (nr. AWB 10/02400 IW) heeft de uitspraak van de ontvanger vervolgens vernietigd en het bedrag van de aansprakelijkstelling verminderd. Hof 's-Gravenhage heeft de uitspraak van de rechtbank bevestigd en de Staat (Minister van Veiligheid en Justitie) veroordeeld tot een schadevergoeding aan X van € 500. X komt in cassatie. De staatssecretaris heeft incidenteel beroep in cassatie ingesteld.
De Hoge Raad vernietigt de uitspraak van het hof uitsluitend voor zover het betreft de beslissing de Staat te veroordelen in de vergoeding van schade. Aangezien vanaf de dag dat X bezwaar heeft ingesteld tegen de in geschil zijnde beschikking tot de dag waarop het hof uitspraak heeft gedaan, in totaal meer dan 4 jaar en 10 maanden zijn verstreken, bestond in beginsel aanleiding de Staat der Nederlanden (de Minister van Veiligheid en Justitie) te veroordelen tot vergoeding van de daaraan toe te rekenen immateriële schade. In verband daarmee had het hof de Minister van Veiligheid en Justitie in de gelegenheid moeten stellen als partij aan het geding deel te nemen (zie: HR 10 juni 2011, nr. 09/02639, BNB 2011/232). Dit heeft het hof verzuimd. Het beroep in cassatie van de Staatssecretaris van Financiën is gegrond. De Hoge Raad wijst het geding terug naar Hof 's-Gravenhage.
Wetsartikelen:
Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten 6
Algemene wet bestuursrecht 8:73