Staatssecretaris Van Rij van Financiën informeert de Tweede Kamer over de hoogte van de tabelcorrectiefactor, de bedragen en percentages in de arbeidskorting, het percentage voor het eigenwoningforfait en de forfaitaire rendementspercentages in box 3, inclusief de berekening.

Hof Den Haag oordeelt dat de inspecteur de giftenaftrek terecht heeft geweigerd en overtuigend heeft aangetoond dat X wist dat de giften niet aftrekbaar waren. Wel vermindert het hof de boete met 50% naar aanleiding van de toezegging van X dit niet meer te doen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat X niet de vereiste IB-aangifte heeft gedaan door het omwille van de liquiditeit bewust opvoeren van de onterechte post negatief loon. X wordt echter reeds op basis van de normale bewijsregels in het ongelijk gesteld. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat gemeenten in de bezwaarfase niet verplicht zijn om een taxatierapport te maken om de WOZ-waarde te onderbouwen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de aanslagen, die voor het jaar 2011 uitgezonderd, niet te hoog zijn vastgesteld. Alleen voor 2011 is de door de inspecteur per pup gehanteerde prijs van € 400 te hoog. Dit moet € 396 zijn.

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de Eerste Kamer het wetsvoorstel pas op 18 december 2018 heeft aangenomen, zodat de brief van de inspecteur van 12 december 2018 niet onjuist is. Het is moeilijk voor te stellen dat X, die in twee eerdere jaren ook al de aftrek had geclaimd, niet op de hoogte van de voorgenomen afschaffing was.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de verklaringen van de getuige geloofwaardig zijn. In deze procedure geldt de vrije bewijsleer en is de identificatie middels één foto geoorloofd.

Hof Amsterdam stelt vast dat de rechtbank in eerste instantie op onjuiste gronden een proceskostenveergoeding in bezwaar en beroep heeft toegekend. Deze vergissing kan gezien de vaste jurisprudentie van de Hoge Raad en het verbod op reformatio in peius niet ongedaan gemaakt worden in hoger beroep.

A-G Harteveld is van mening dat er een hiaat in de wetgeving zit en dat in meer gevallen dan die waarin het Wetboek van Strafvordering dat voorschrijft een rol moet zijn weggelegd voor de rechter-commissaris.

Voor voorlopige verliesverrekening moet de aanslag over het jaar waarmee wordt verrekend definitief zijn vastgesteld, maar de aanslag hoeft niet onherroepelijk vast te staan. Dat blijkt uit een standpunt van de Kennisgroep inkomstenbelasting niet-winst.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.