Rechtbank Den Haag oordeelt dat ten aanzien van de activiteiten van X als distributeur sprake is van een objectieve voordeelsverwachting. Door zijn grote netwerk van sub-distributeurs behaalt hij namelijk aanzienlijke positieve resultaten.

Rechtbank Den Haag oordeelt dat geen sprake is van een woning in aanbouw nu er onvoldoende concrete stappen zijn gezet op grond waarvan te verwachten valt dat de bouw binnen afzienbare tijd gaat beginnen.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de rechtbank terecht geen acht op de inhoud van dit stuk heeft geslagen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.

Hof 's-Hertogenbosch beslist dat X bv de van haar nageheven omzetbelasting niet mag verrekenen met de omzetbelasting waarvoor zij een verzoek op grond van art. 29 Wet OB 1968 heeft ingediend. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de inspecteur terecht het gebruikelijk loon heeft gecorrigeerd, nu belanghebbende niet aannemelijk maakt dat het loon lager moet zijn. Wel moet de inspecteur het gebruikelijk loon verlagen met het aangegeven resultaat uit overige werkzaamheden. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.

Hof Amsterdam oordeelt in hoger beroep dat het stilstaan met een auto buiten de toegestane laden en lossen bloktijden geen overtreding van een parkeerverbod is en dat daarom wel sprake is van een belastbaar feit voor de parkeerbelasting. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt na verwijzing door de Hoge Raad dat de toerekening van compensabele BTW moet plaatsvinden aan de hand van de lastenraming. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat het buiten de heffing laten van drie bedrijfspanden in dezelfde straat niet betekent dat ook de aan X opgelegde aanslagen BIZ-heffing moeten vervallen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de vermogensrendementsheffing in strijd is met art. 1 EP EVRM. De heffing vormt voor X en Y een individuele en buitensporige last. zij hebben op hun vermogen moeten interen om de belasting te kunnen voldoen.

Vervoerskosten die samenhangen met de aanschaf van een farmaceutisch of ‘ander’ hulpmiddel kwalificeren volgens de Kennisgroep niet-winst als uitgaven voor specifieke zorg.

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Hof ‘s-Hertogenbosch oordeelt dat X als binnenlands belastingplichtige aan belastingheffing is onderworpen voor zijn wereldinkomen en geen recht heeft op aftrek van dubbele belasting omdat hij niet belastingplichtig is Spanje.

Hof ‘s-Hertogenbosch oordeelt dat X recht heeft op aftrek ter voorkoming van dubbele belasting volgens de verrekeningsmethode, omdat hij voor alle inkomsten van de LLC in Amerika is belast.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat de handel in cryptovaluta door X vanaf 2014 een werkzaamheid in box 1 vormt die normaal vermogensbeheer te boven gaat, maar vernietigt vergrijpboeten wegens een pleitbaar standpunt.

Bij een vermoeden van een onjuiste toepassing van zorgkosten gaat de Belastingdienst ervan uit dat sprake is van een fout en niet van fraude. Dit schrijft staatssecretaris Van Rij van Financiën in reactie op Kamervragen over de wijze waarop de Belastingdienst controle uitoefent op zorgkosten.