Belanghebbende, X bv, krijgt naheffingsaanslagen in de loonheffingen opgelegd. De overeenkomsten die X met haar opdrachtnemers die voor X bij derden als consultant werkzaamheden hebben verricht, heeft gesloten, kwalificeert de fiscus als uitzendovereenkomsten. De betalingen die zij aan de opdrachtnemers heeft gedaan zijn aangemerkt als nettobetalingen. De inspecteur verklaart het bezwaar van X bv tegen de forse naheffingsaanslagen plus een boete van in totaal € 130.000 ongegrond. De ontvanger verrekent de naheffingsaanslagen tot een bedrag van € 113.901 met een teruggaaf van omzetbelasting over januari 2012. Als X bv in beroep gaat tegen de uitspraak van de inspecteur, vernietigt rechtbank Den Haag in december 2012 de naheffingsaanslagen en de boete. De inspecteur gaat in hoger beroep, waarna X bv incidenteel hoger beroep instelt en een verzoek om een voorlopige voorziening indient. X bv verzoekt om schorsing van de naheffingsaanslagen en de boete. Verder vraagt X bv om de ontvanger te verplichten de teruggaaf van omzetbelasting ten bedrage van € 113.901 uit te betalen, omdat zij dit geld dringend nodig heeft voor haar bedrijfsvoering.
Hof Den Haag oordeelt dat het de belastingrechter niet is toegestaan de handelwijze van de ontvanger te beoordelen voor het toepassen van verrekening en het verlenen van uitstel van betaling. De belastingrechter kan ook geen opdrachten verstrekken aan de ontvanger, niet op directe wijze en ook niet, zoals in dit geval op indirecte wijze. Geschillen over verrekening en uitstel van betaling moeten worden voorgelegd aan de civiele rechter. Voor het verlenen van schorsende werking van de naheffingsaanslagen ziet het hof geen aanleiding, omdat de inspecteur op de zitting namens de ontvanger heeft laten weten dat het eerder verleende uitstel van betaling is verlengd
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 8:81