In 2009 brengt belanghebbende, X, een bedrag in aftrek wegens uitgaven voor levensonderhoud van een studerende zoon. De zoon is in dat jaar de fiscale partner van een huisgenoot (H). De zoon en H hebben geen affectieve relatie. De studiekosten van de zoon zijn volledig op het inkomen van X in mindering gebracht. De zoon ontvangt in 2009 een onkostenvergoeding voor een stage. Hij beschikt over een banksaldo van ongeveer € 20.000 en heeft een studieschuld aan de IB-groep van ruim € 66.000. De inspecteur aanvaardt de aftrekpost van X voor zijn zoon niet.
Hof Arnhem-Leeuwarden is net zoals de rechtbank van oordeel dat het fiscale partnerschap van de zoon met H niet aan de aftrek in de weg staat. H levert geen andere bijdrage aan het levensonderhoud van de zoon dan het voordeel voor de zoon van het fiscaal partnerschap ter grootte van € 833. Alsdan valt niet in te zien dat de vader zich reeds op grond van het bestaande fiscale partnerschap niet redelijkerwijs tot de uitgaven voor de zoon gedrongen kan voelen, aldus het hof. Volgens het hof staan ook de eigen inkomsten en het vermogen van de zoon niet aan de aftrekpost in de weg. Het hof neemt hierbij in aanmerking dat de zoon maandelijks de kosten niet uit eigen inkomsten kan betalen. De zoon heeft weliswaar geen gering spaartegoed maar daar staat tegenover dat de zoon uitwonend is, in 2009 zijn tegoed aanspreekt en een aanzienlijke studieschuld heeft, hoewel die in 2009 nog niet hoeft te worden afgelost. Ook de start van een eigen bedrijf door de zoon na een langdurig studietraject maakt volgens het hof dat X zich gedrongen kan voelen de verdere aantasting van het eigen vermogen van de zoon te voorkomen en de kosten van de zoon voor zijn rekening te nemen. Het hof vernietigt de andersluidende uitspraak van de rechtbank en verklaart het hoger beroep van X gegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 6.2
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Inkomstenbelasting
Instantie: Hof Arnhem-Leeuwarden
Editie: 15 juli