Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat door X niet is gesteld noch aannemelijk is gemaakt dat niet eerder een auto van hetzelfde merk in Nederland is geregistreerd, zodat geen beroep op de koerslijst van het andere merk kan worden gedaan.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat het EU-recht zich verzet tegen heffing over de pensioen- en lijfrenteaanspraken van X in verband met de zetelverplaatsing van de bv’s naar België. De rechtbank overweegt daarbij dat een belemmering van het vrije dienstenverkeer aanwezig is.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat, gezien het Kerst-arrest, moet worden aangesloten bij het werkelijke rendement voor de box 3-heffing. X kan hierdoor worden aangemerkt als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige. 

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de correctie in verband met het inkomen uit ab onterecht is. Het standpunt van de inspecteur dat er sprake is van een uitdeling, omdat X de lening niet kan terugbetalen, is onjuist. Op het moment dat de lening werd verstrekt was daar namelijk geen sprake van.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Het Hof van Justitie EU oordeelt dat het niet in strijd met het EU-recht is dat België Van Eetvelde, in verband met haar betrokkenheid bij BTW-fraude, hoofdelijk aansprakelijk stelt voor de door een onbekende derde verschuldigde BTW.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.