X voert in de zomer van 2019 twee auto's in vanuit Italië. Deze voertuigen werden in Italië in maart 2019 toegelaten tot de weg. De uitstootwaarde voor de BPM wordt bepaald via de zogeheten WLTP-methode. Die is voor bestaande modellen per 1 september 2018 in de plaats gekomen van de NEDC-methode. Tijdens een overgangsperiode wordt de WLTP-waarde teruggerekend naar een NEDC-waarde. Uit de vergelijking met twee auto's die verder gelijk zijn aan de auto's van X blijkt dat deze terugrekening leidt tot een hogere CO2-waarde. De BPM is daardoor hoger dan bij meting op grond van de NEDC-methode.
Rechtbank Gelderland oordeelt dat heffing van BPM (belasting van personenauto's en motorijwielen) over de CO2-uitstootwaarde volgens de WLTP-methode niet in strijd is met Europees recht. De rechtbank komt tot die conclusie, omdat al in Nederland rondrijdende auto's niet anders worden behandeld dan uit het buitenland geïmporteerde auto's. De rechtbank ziet geen reden om hierover prejudiciële vragen te stellen. Het enkele feit dat er mogelijk op de Nederlandse markt dezelfde soort auto's zijn waarvoor minder BPM is geheven levert niet zonder meer strijd met art. 110 VWEU op. Er wordt bij de overgangsregeling geen onderscheid gemaakt tussen Nederlandse auto's en auto's uit andere EU-lidstaten. Hantering van de lagere uitstootwaarde voor de restantvoorraad leidt daarom niet specifiek tot een hogere belasting op ingevoerde auto's. Het is mogelijk dat een fabrikant ervoor kiest om de restantvoorraad voor een groot deel in Nederland te verkopen, maar dat maakt het oordeel niet anders omdat art. 110 VWEU gaat over het gedrag van de consument. Die kan ook in een andere EU-lidstaat een auto vinden die behoort tot de restantvoorraad en betaalt bij import van die auto dus minder BPM.
Wetsartikelen:
Wet op de belasting van personenauto's en motorrijwielen 1992 9
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Belastingheffing van motorrijtuigen
Instantie: Rechtbank Gelderland
Editie: 6 mei