Belanghebbende, de heer X, is van 1993 tot 2000 Chief Executive Officer (CEO) van de beursgenoteerde A nv. A nv kent voor haar werknemers een optieregeling. X is degene die bepaalt welke werknemers opties krijgen en bepaalt ook het aantal. De inspecteur stelt na een boekenonderzoek dat de niet aan andere werknemers toegewezen opties aan X zelf ten goede zijn gekomen. Ten aanzien van de deswege aan X opgelegde IB-navordering over 2000 oordeelt Rechtbank Breda dat de inspecteur de discretionaire optiebevoegdheid van X te ruim uitlegt en vernietigt de aanslag. Ten aanzien van de IB-aanslag over 2001 stelt de inspecteur ten onrechte dat het door A nv aan X in onderpand geven van een pakket aandelen vanwege een oude loonvordering van $1.000.000 tot een bij X te belasten voordeel leidt. Partijen gaan in hoger beroep. Hof 's-Hertogenbosch verwijst de zaak. Hof Den Haag oordeelt dat A nv een beursfonds was met strenge rapportageverplichtingen en dat uit niets blijkt dat X meer opties heeft gekregen dan officieel bekend is gemaakt. Het is niet aannemelijk dat sprake is geweest van betaling, verrekening of ter beschikkingstelling aan X van $1.000.000. Het is ook niet vorderbaar en inbaar geworden. Daarvoor is namelijk nodig dat bij A nv de wil bestond het loon zonder verwijl te betalen en dat zij daartoe in staat was als X het zou vorderen. Zowel het beroep van X als het incidentele beroep van de inspecteur zijn ongegrond. X claimt wel terecht een immateriële schadevergoeding wegens het overschrijden van de redelijke termijn.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.81
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Inkomstenbelasting, Loonbelasting
Instantie: Hof Den Haag
Editie: 16 september