Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat door de achterwaartse verliesverrekening bij de voormalige fiscale partner van X, X achteraf gezien geen recht meer heeft op de gecombineerde heffingskorting. De navorderingsaanslag is terecht en tijdig opgelegd.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt na verwijzing door de Hoge Raad dat het motortankschip niet de Zwitserse maar de Duitse vlag voert, zodat het standpunt van de inspecteur voor 2003 is achterhaald.

Rechtbank Gelderland oordeelt dat het veelvuldig procederen door X bv geen factor is voor de vraag of het griffierecht een obstakel voor toegang tot de rechter vormt. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de aanslagen afvalstoffenheffing voor de appartementen die X BV huurt en inzet in haar hotelbedrijf ten onrechte zijn opgelegd, omdat X daar geen particuliere huishouding voert. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inspecteur tegen beter weten in heeft gehandeld dan wel in vergaande mate onzorgvuldig heeft gehandeld. X heeft dan ook geen recht op een werkelijke kostenvergoeding. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.