Belanghebbende, X, houdt de aandelen in B bv en C bv. Verder houdt hij 20% van de aandelen in twee Duitse vennootschappen: D GmbH en E GmbH. X heeft de aandelen in de Duitse vennootschappen gekocht voor € 10.000. Eind december 2004 kopen de Duitse vennootschappen voor € 21,2 mln aan onroerende zaken. Medio 2005 wordt een overeenkomst gesloten met betrekking tot de verkoop van de aandelen in, onder andere, de Duitse vennootschappen voor € 69 mln. X verkoopt daarop zijn aandelen in D GmbH en E GmbH voor € 10.000 aan C bv. Begin 2006 verkoopt C bv de aandelen in de Duitse vennootschappen, en verantwoordt een deelnemingswinst van bijna € 5,3 mln. Naar aanleiding van een boekenonderzoek legt de inspecteur in 2014 een IB-navorderingsaanslag op aan X. X is van mening dat de inspecteur ten onrechte de verlengde navorderingstermijn heeft toegepast, en dat de inspecteur onvoldoende voortvarend heeft gehandeld.
Rechtbank Gelderland oordeelt dat de winst betrekking heeft op de verkoop van Duitse onroerende zaken. Dat de inkomsten in Nederland, bij C bv, zijn opgekomen, is volgens de rechtbank niet van belang. De verlengde navorderingstermijn is dan ook terecht toegepast. Vervolgens stelt de rechtbank vast dat de inspecteur ook voldoende voortvarend heeft gehandeld. Volgens de rechtbank is in de periode 21 december 2012 - 31 december 2013 namelijk geen onverklaarbare vertraging van meer dan zes maanden opgetreden. De rechtbank verwerpt hierbij de stelling van X dat hij in maart 2010 al de benodigde informatie beschikbaar had gesteld. Volgens de rechtbank had X namelijk met de door hem overgelegde informatie geen volledige openheid van zaken gegeven. De inspecteur kwam er namelijk pas eind 2012 achter dat X zijn aandelen in de Duitse vennootschappen mogelijk tegen een onzakelijke prijs had verkocht aan C bv. De aanslag blijft in stand.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 16
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting
Instantie: Rechtbank Gelderland
Editie: 17 januari