Rechtbank Den Haag oordeelt dat de activiteiten van X nog steeds geen bron van inkomen zijn. De feiten en omstandigheden voor dit jaar verschillen namelijk niet op wezenlijke punten van de voorgaande jaren.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar niet verplicht is in de bezwaarfase de op de zaak betrekking hebbende stukken aan de gemachtigde te zenden.

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat X geen bouwterrein heeft geleverd en dat de voorbelasting dan ook ten onrechte in aftrek is gebracht. Dat de intentie bestond om de locatie als bouwgrond te leveren, is niet voldoende.

De Staatssecretaris van Financiën heeft het besluit Loon, vrijgesteld loon en vergoedingen en verstrekkingen geactualiseerd.

Het overgangsrecht waardoor vanaf 1 januari 2025 vooruitbetalingen en tickets voor culturele activiteiten die vanaf 2026 of later plaatsvinden, worden belast met het algemene BTW-tarief (21%), wordt opgeschort. Dat schrijft staatssecretaris Van Oostenbruggen van Financiën aan de Tweede Kamer.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

Het Hof van Justitie EU oordeelt dat het in strijd met het EU-recht is dat Roemenië aan Weatherford Atlas de aftrek van BTW ontzegt voor door groepsvennootschappen verrichte diensten die gelijktijdig ook aan andere vennootschappen van die groep zijn verleend en deze verwerving niet noodzakelijk of geschikt was.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.