Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de inspecteur de aanslagen niet naar te hoge bedragen heeft opgelegd. Bij het vaststellen van de aanslagen heeft de inspecteur zich namelijk gebaseerd op de gegevens uit de jaarrekeningen van de vof en de niet verantwoorde omzet.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de BTW-naheffing terecht is, omdat X niet de bedragen van de voorbelasting als zodanig, maar fictieve kosten in aftrek brengt. Het hof vermindert de aanslagen wel, omdat de inspecteur het vertrouwen wekte dat de berekeningen van X gevolgd zouden worden. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 Wet RO).

De Hoge Raad oordeelt op prejudiciële vragen dat Van Lanschot nv vorderingsrechten kan overdragen aan een niet-bank. De leningnemers hebben jegens de niet-bank dezelfde verweermiddelen die zij jegens Van Lanschot nv hadden.

Hof Amsterdam oordeelt dat X, die thuiszorg verleent, geen winst uit onderneming geniet. Er is sprake van een dienstbetrekking. De inspecteur is terecht aan de VAR-WUO voorbij gegaan. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 Wet RO).

Hof Amsterdam oordeelt dat X zijn deel van de winkelruimte ter beschikking stelt aan de onderneming van Y. De inspecteur heeft dan ook terecht ROW in aanmerking genomen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt in navolging van de rechtbank dat de boeten die de inspecteur heeft opgelegd aan inkeerder X niet in strijd zijn met de artikelen 7 EVRM en 15 IVBPR. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 Wet RO).

Vervoerskosten die samenhangen met de aanschaf van een farmaceutisch of ‘ander’ hulpmiddel kwalificeren volgens de Kennisgroep niet-winst als uitgaven voor specifieke zorg.

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt vast dat de definitieve aanslag IB/PVV geautomatiseerd is opgelegd zonder de reactie van X op het informatieverzoek af te wachten. Dit is volgens de rechtbank een kenbare fout die hersteld kan worden met een navordering als daardoor te weinig belasting is geheven.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat het in rekening brengen van belastingrente niet in strijd is met art. 1 EP EVRM. De inspecteur berekent de in rekening gebrachte belastingrente namelijk overeenkomstig de geldende wet- en regelgeving.