De fiscale portefeuille in het kabinet is geen gemakkelijke. Daarvoor heb je iemand nodig die het vak of in ieder geval de fiscale wereld kent en daar affiniteit mee heeft. Iemand die zich niet door topambtenaren van Financiën laat ringeloren. Het wonderlijke is dat Frans Weekers niet is gestruikeld over te weinig belastingopbrengst, maar over te veel uitgegeven belastingcenten. Want geld uitgeven behoort sinds staatssecretaris Joop Wijn in 2005 de toeslagen er door drukte, ook tot de kerntaken van de Belastingdienst.
Jaarlijks worden volautomatisch bijna negen miljoen toeslagen aan acht miljoen mensen verstrekt. Miljarden euro's worden rondgepompt. De Belastingdienst is de gebeten hond als er iets fout gaat. Er moet nu een nieuwe staatssecretaris komen die ‘de problemen bij de Belastingdienst gaat aanpakken', zoals dat heet.
Hoezo problemen bij de Belastingdienst? Ik neem het deze keer op voor de Belastingdienst en voor de mensen die daar werken en hun stinkende best doen. Blijkens berichten in de landelijke pers ergeren zij zich aan de ambtelijke leiding en de politiek. Wie zijn de grote veroorzakers van de huidige problemen? Niet belastingambtenaren op de werkvloer, maar in de eerste plaats de politici. Zij zijn verantwoordelijk voor ingewikkelde wetgeving en een onophoudelijke stroom van wijzigingen. Dat is ook de reden waarom Financiën vorige week heeft laten weten dat de fiscus voorlopige aanslagen 2014 niet meer juist kan vaststellen. Politieke wensen blijken dikwijls een miskleun en worden maar al te vaak weer teruggedraaid: levensloopregeling, doorwerkbonus, enz.
De renteaftrekbeperking in de vennootschapsbelasting, die telkens als een jojo van richting verandert, wordt nog slechts volledig begrepen door enkelingen. Van die enkelingen zit in ieder geval niemand in de Tweede Kamer. Het fraudegevoelige toeslagencircus kost, zo vertellen mij duidelijk geïrriteerde belastingambtenaren, onevenredig veel menskracht van de Belastingdienst. Het kan niet anders dan dat dit ten koste gaat van het reguliere toezicht. Zelfs in kringen van belastingadviseurs is te horen dat de fiscus veel te weinig controleert. Controles in het omvangrijke mkb-segment zijn spaarzaam. In de plaats daarvan moet volgens de staatssecretaris (lees de MvA Eerste Kamer Belastingplan 2014) de belastingadviseur elke kostenpost van een cliënt op zakelijkheid controleren. Volgens mij is dat een schier onmogelijke opgave. De staatssecretaris zegt dit nadat op een ondoordacht moment op een middag in december zomaar een amendement Neppérus (Kamerstukken II 2013/14, 33 754, nr. 13, V-N 2013/58.18) is aangenomen, waardoor belastingadviseurs voortaan niet alleen als medepleger, maar ook reeds als medeplichtige boeterisico lopen.
Minstens zo treurig bij dit alles is, dat de politiek niet de tijd wil nemen om eens verder en dieper na te denken over eenvoudigere belastingwetten. Maar ja, dat betekent het inleveren van politieke stokpaardjes. Het rapport van de commissie Van Dijkhuizen ligt nog steeds in een la. En Frans Weekers? Hij is inmiddels terug in zijn woonplaats Weert. Net op tijd voor het carnaval. Een trap moet van bovenaf worden schoongeveegd. Ik wens de nieuwe staatssecretaris veel wijsheid.
9
