In het jaar 2013 is erflater overleden. Belanghebbende, X, is als achterneef van erflater, samen met vier anderen, erfgenaam. Bij het vaststellen van de aanslag erfbelasting past de inspecteur op de belaste verkrijging van X tariefgroep II van artikel 24 SW 1956 toe. In geschil is of de inspecteur ten onrechte dit tarief heeft toegepast. Ook is in geschil of X recht heeft op de partnervrijstelling. De rechtbank verklaart het beroep van X ongegrond. X gaat in hoger beroep.
Volgens Hof Arnhem-Leeuwarden is de wetgever, wat betreft de tariefgroepindeling, de ruime grenzen van de beoordelingsvrijheid niet overschreden en is artikel 24 SW 1956 niet in strijd met internationale verdragen. Verder dient de rechter volgens de wet recht te spreken en mag hij in geen geval de innerlijke waarde of billijkheid van de wet beoordelen. De wens van X om met een beroep op artikel 14 van het EVRM, waarin het recht op gelijke behandeling is opgenomen, als mantelzorger van erflater, evenals een kind van een erflater, in aanmerking te komen voor de partnervrijstelling, gaat niet in vervulling. Een kind komt als mantelzorger voor de partnervrijstelling in aanmerking als het onder andere op hetzelfde woonadres als erflater is ingeschreven. Nu X niet aan deze inschrijvingsvoorwaarde heeft voldaan, heeft hij, evenals een kind dat niet aan die voorwaarde voldoet, reeds hierom geen recht op toepassing van de partnervrijstelling. Er is dus geen sprake van ongelijke behandeling van gelijke gevallen maar van een gelijke behandeling van gelijke gevallen. Het hoger beroep is ongegrond.
Lees ook het thema Vrijstellingen schenk- en erfbelasting
Wetsartikelen:
Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden 14
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Schenk- en erfbelasting
Instantie: Hof Arnhem-Leeuwarden
Editie: 15 november