Belanghebbende, X, maakt bezwaar tegen een WOZ-beschikking voor een onroerende zaak bestaande uit een samenstel van een woongedeelte en een bedrijfsgedeelte. De heffingsambtenaar concludeert in de bezwaarfase dat de objectafbakening niet klopt. Hij haalt het onderhavige object uit de grondslag en legt voor dit object een nieuwe WOZ-beschikking en aanslagen OZB op. X stelt dat dit niet is toegestaan.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant verwerpt de stelling van X dat de heffingsambtenaar niet bevoegd was om na de correctie van de objectafbakening een nieuwe WOZ-beschikking op te leggen. Jurisprudentie van de Hoge Raad biedt gemeenten de mogelijkheid om fouten in de objectafbakening onder voorwaarden ten tijde van bezwaar en beroep te herstellen door de afbakening aan te passen zodanig dat de aanslag nog slechts betrekking heeft op één, op de juiste wijze afgebakend, belastingobject. Daarnaast is voor de heffingsambtenaar de mogelijkheid blijven bestaan om de WOZ-beschikking ten aanzien van een onjuist afgebakend object te vernietigen en een nieuwe beschikking op te leggen voor zover dat binnen de aanslagtermijn van art. 11 lid 3 AWR geschiedt. Dat laatste is hier gebeurd. Voor de beoordeling of de redelijke termijn is overschreden telt alleen het bezwaarschrift tegen de nieuwe WOZ-beschikking. De vorige procedure is tot een einde gekomen met de vernietiging van de WOZ-beschikking. X heeft geen recht op wettelijke rente over de dwangsom nu niet is gebleken dat de heffingsambtenaar in verzuim is met de betaling van de dwangsom.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 4:100

Algemene wet inzake rijksbelastingen 11-3

Algemene wet bestuursrecht 4:18

Wet waardering onroerende zaken 16

Algemene wet bestuursrecht 4:87

Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden 6

Algemene wet bestuursrecht 8:73